Garip miyim ?

Herkes benim gibi mi ? Yoksa ben fabrika ayarları bozuk olarak mı dünyaya geldim ? Bugün beni bu sorular oldukça düşündürdü. Kendimi inceledim, ve sonra da kendimi size anlatmaya karar verdim. Hani benim gibi olan varsa yazsın da ben de kendimi saçma sapan sebeplerle toplumdan soyutlamayayım diye.
Mesela benim bir arkadaşım, Facebook'ta ilişki durumunu değiştirirken sevgilisinin adı da yazıyorsa ben o çocuğu/kızı tanımıyor olmama rağmen inceliyorum. Hem de baya ayrıntılı inceliyorum. Sanırsınız ki ilişki durumunu değiştiren tarafın anasıyım, çocuğumu veriyorum. Kız gudubetse bu bile buldu ben hala armudun sapı üzümün çöpü diyorum ben napıyorum diyerek kendimi hırpalıyorum.
Kalabalık bir ortamda doğum yılını söyleyen kızın yaşı benden küçükse kızı uzun uzun süzüyorum ve illa ki benden büyük durduğunu kanıtlayacak sebepleri kafamda bir bir sıralıyorum. Sıraladıkça rahatlıyorum. Sonra da kendimle övünüyorum. Fiziksel övünme kısmını geçtikten sonra eğer o kız benden küçük olmasına rağmen evlenmişse ya da benden daha başarılıysa kendimi içten içe ezikliyorum.
Bir kız benden zayıfsa ona muhakkak uyuz oluyorum. Yaşam koçluğu eğitiminde hocam benden başkasıyla daha çok ilgilenince o kişiye delici bakışlarımı fırlatıp negatif elektriğimle onu dersi dinleyemez hale getiriyorum. Seminerdeki kadınlardan hocayı kıskanıp, Google'da yedi ceddini araştırıyorum. Adamın evli olduğunu öğrendiğimde de bence evli değil, kesin boşandı, ben onu evli gibi hissetmiyorum diye diye annemi bayıltıyorum. Facebook'ta ortak arkadaşlarımla etiketlenen eski sevgilimin( sadece bir tanesinin ) ,o fotoğrafını beğenen tüm kızların Facebook profillerini didikliyorum, bir de Google'da kızların adını aratıyorum başka neleri olduğunu öğrenmek için. Kızların profillerindeki fotoğraflarda eski sevgilimin beğenisi var mı diye de uzun uzun inceliyorum. Sonra onu o kızların hiç birisine yakıştırmayıp, onun bir sevgilisi olmadığına kanaat getirip rahatlıyorum. Hatta hala beni sevdiğini bile düşünüp, buna inanıp, mutlu oluyorum. Hayatıma girmiş en gereksiz insanları aklımdan geçirip, beni aramalarını sağlıyorum. Ama en önemlilerine asla bu kuralı uygulayamıyorum. Ne zaman annemsiz dışarı çıksam illa ki ona ulaşamıyorum ve her seferinde aynı derecede panik oluyorum. Her gün sağlıklı beslenmeye karar veriyorum, ama bunu asla uygulamıyorum.
İşte ben böyle bir insanken evrende bana bu hafta içinde bazı cevaplar verdi:
1- 3 aydır bana köpeklerin duasıyla atlar ölmez diyen salak eski sevgilimle aynı sokakta oturup bir kez karşılaşmamışken, taşınmak için Migros'tan koli aldığım ve en paçoz halimle eve dönmeye çalıştığım gün çat diye adamı gördüm, süslenmiş bir yere gidiyordu ve ben en yamuk halimdeydim. Elimdeki kolilerden birini kafama geçirip, adamı görmezden gelip, kafamda koliyle sokakta yürümek zorunda kaldım. Adamı önemsemiyorum ama o kadar laftan sonra beni düzgün görseydi it!
2- Armutlu'ya gittim ve Güzelyalı sahiline karşı kıyıdan kedinin ciğere baktığı gibi baktım, blogu takip edenler az çok , kitabı okuyanlarda çok çok bilir o sahilin benim için önemini.... Tatilim evin balkonundan karşı kıyıyı izlemekle geçti.
3-Ve bütün astrologlar bu dönemde geçmişinizde bıraktıklarınız geri gelebilir derken, bana en istemediklerim yine bulaşmaya başladı.
Yani bence ben garibim, evren de o yüzden bana böyle cevap veriyor!
Yarın yaşam koçluğu okulumdan mezun oluyorum, akıllara zarar bir yaşam koçu oldum!
Beni tebrik edin, öptüm!