-->

7 Şubat 2013 Perşembe

Günaydın sorunu...

Her sabah ondan günaydın mesajı almaya o kadar alışmışım ki, bu sabah (öğlen) uyandığımda yine aynı keyfi alabilmek adına elimi telefona attım ve üçün birini aldım. Geri yattım resmen, o mesaj atmadan kalkmam olur biter dedim. Ulan adam o gün unutsa atmasa, bütün gün o yatakta ne bok yiyeceksin diyen iç ses de yok bende demek ki. Neyse yarım saat oldu yok, bir saat oldu yok. Sikerim bu aşkın ızdırabını dedim ve kalkıp bir kahve yaptım. Allah'ım nasıl mutsuzum ama, yine kendi kendime konuşmaya başladım. Demek ayrılsak ben bu mesajı göremeyip böyle üzüleceğim, şöyle kalkamayacağım diye kurdukça kurdum. Paranoyaklık seviyem nasıl tavan yapmışsa, adama günaydın mesajı atmak aklıma dahi gelmedi. Ama trip atmak geldi. Bir de kendimle övündüm, eskiden olsa başına bir şey geldiğini düşünür, panik olurdum oh olmadım diye sevindim. Ama gerginliğimi üstümden atamadım. Dünyam başıma yıkıldı resmen, isyanlardaydım bütün gün, adam uyuyakalmış, benim trip mesajımdan 10 dakika sonra bu cevap geldi aslında ama ben bütün senaryolarımı, isyanlarımı, mutsuzluklarımı yaşamaya devam ettim. Kendimi öyle bir kaptırmışım ki, çıkamadım o ruh halimden. Hatta bununla bağlantısı olmasa bile annemle kavga ettim. Yanlış anlaşılmasın annemden acısını çıkartmadım, sadece çok hassas ve tahamülsüzdüm. Biri de çıkıp demedi ki Allah'ın geri zekalısı sen neyin kafasını yaşıyorsun? Demedi çünkü kimseye bu ruh halimi anlatamadım. Bütün gün Kadıköy'ün ara sokaklarında yere oturup, saçıyla tek gözünü kapatmış emolar gibi odamda oturup surat astım. Bu adamın günaydın mesajlarına aşırı bir bağlılığım var benim sanırım. Sevgilim değilken bile attığında ben o sırada trende oluyordum ve herkesin acaba deli mi bakışlarına maruz kala kala, embesil gibi gülümseyip, Pendik Haydarpaşa arası ağzımı kulaklarımla yakın temastan kurtaramıyordum. Bugün sergilediğim ergen hareketimden ötürü kendimi tebrik ederek yazıma son veriyorum.

Not: İyi geceler mesajımı aldım, sorun yok. Saçımı gözümün önünden kaldırdım, kaldırım taşı muamelesi yaptığım yatağımdan koltuğa geçtim. Kaldığım yerden onu özlemeye devam ediyorum.


Hiç yorum yok :

Yorum Gönder