Hayatımda ilk kez başladığım bir işi bitirebilmiş olmamın verdiği gururla, kitabımın kapağına kadar tasarladım. Lakin yaklaşık bir sene sonra ben bunu neden bir yayın evine yollamıyorum mantığına erişebildim... Bundan iki ay önce kendimi İzmit'te oturuyormuş kadar İstanbul dışında hissettiğim bir semtte oturduğum için, Kadıköy'den dönerken Samihazinses Seni Görmem İmkansız'ı aldım da yolda okuyayım dediğim akşamın gecesinde yolladım kitabımı yayın evine, tabi Aras şu an benim hayatımda neden böyle bir karara sebep olduğundan bir haber tweet atıyor olabilir. Hoş ben de bilmiyorum neden onun kitabından sonra onun kitabının çıktığı yayın evine kitabımı yolladığımı... Öyle işte.
Yolladım bir şuursuzlukla. Ve unuttum yolladığımı...
Aradan üç gün geçti, ben yine kendimi uzak doğu rahatlama tekniklerinin kucağına bırakmış, tam bir konsantrasyon içinde yogamı yapmaya karar vermişim. Yalnız nasıl kaptırmışsam kendimi o dönem, telefonumu falan sessize alıyorum o bir saatlik yoga zamanımda...
Neyse bitti yoga, hemen askerden gelen yavrusunu karşılamaya giden anne telaşıyla telefonuma attım kendimi. Neden böyle bir insanım ben bilmiyorum ama , uzun zaman dilimlerinde telefonumdan uzak kalacaksam sanki mucizevi olayların hepsi o telefonda birikecek, bütün eski sevgililerim o sırada bana köpek olup defalarca arayacak, mesajlar atacakmış gibi bir hisse kapılıyorum. Haliyle o coşkuyla telefona atlıyorum. Genelde de üçün biriyle karşılaşıyorum....
Bu sefer, bir kaç gereksiz bildirim, mail, bir de cevapsız arama vardı telefonumda.
Bilmediğim bir numara, yine cinsel güç arttırıcı reklam olduğunu düşündüm ama merakımdan numarayı aradım. Ve bir telesekreter bıdı bıdı konuşmaya başladı.
İyi Günler " ..... " yayın evine hoşgeldiniz, dahili numarayı biliyorsanız lütfen tuşlayınız. Bilmiyorsanız, operatöre bağlanmak için lütfen bekleyiniz.
Hööööööööö diye bir ses çıktı benden istem dışı, tam o sesin bitiminde de sekrete kız çıktı telefona ve ben onu hööööömün son kalan ö'sü ile karşıladım. Kız da kim bu geri zekalı ifadesiyle, benimle iletişim kurmaya çalıştı. Neyse nihayetinde biraz toparlandım ve yayın evi sahibinin benimle görüşmek istediği cümlesiyle ikinci şokuma girdim. Allah'ım adam benimle telefonda konuşmaya çalışıyor ama ben kitlendim. Adam kitabı siz mi yazdınız diyor, benden gelen cevap "haaaa ben yazdım". Hikaye gerçek mi diyor," hepsini ben yaptım diyorum". Muhtemelen kız yazıyor ama konuşamıyor diye düşünmüştür...
Neyse ben baya bir rezil oldum , ve adam bana bir hafta sonra arayıp , randevu ayarlayacağını belirtti...
Kim bilir belki de salak olduğuma kanaat getirip, dosyamı da çöp kutusuna yolladı diyerek telefonu kapattım...
Sonra ne mi oldu?
Başlığa boşuna part 1 yazmadık..
Arkası yarın...................................
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder