Valla onu bilmem ama zorla aşk olur. Hiç yok demeyin oluyormuş. Salak ben yine aşık oldum. Öyle gereksiz öyle alakasız birine aşık olmak için kendimi yırttım ki ah diyorum keşke o anda biri gelip benim ağzımı yırtsaydı da estetik operasyonlarla uğraşıp, adamdan uzaklaşsaydım...
Bir önceki yazımda bahsettiğim eski sevgilisini unutamayan , arada bana da yazan, aynı zamanda da benimle eski sevgilisi hakkında dertleşen adama gittim aşık oldum ben. Ya da öyle sandım. Şuursuzum çünkü şu an. Kesin bir şey söyleyemiyorum.
Bu adamın geçmişine göz atalım mı birlikte ...
Bu adam benim en yakın arkadaşlarımdan birinin kuzeni. Üniversite zamanında benim am biti sevgilimin zamanında oynaştığı bir kızla üniversite hayatı boyunca çıkmış bir adam, artı ben onun sevgilisinin yaptığı her şeyi ortaya çıkarmış bir kara çalıyım. Bu olaylar esnasında benim am bitiyle bunun kavga etmişliği var. Hatta bu vatandaşta ufak çaplı hasar bile oldu, benimki bunu tırmıklamış da...
Neyse gel zaman git zaman yollarımız yine kesişti bizim bununla, hususi olarak ilgilendi kendisi benimle. Her buluşmamızda teklifim geçerli geçerli dedi de ben de en sonunda buna evet deyiverdim. Dedim de bir de herkesten gizleyelim olayı çıktı. Sanki dünyanın en büyük olayı bizim sevgili olmamız... Millete neyse, tabi bir yandan yuh ulan siz ne alaka yüzsüz müsünüz siz cümlelerinden çekinmiş olma ihtimalimiz var, bir yandan da yürütemezsek rezil olmayalım düşüncesi. Zaten yürütemedik ...
Ama ben artık bunu sadece evrenin benimle alay etmesine bağlıyorum. O hayatımın aşkından sonra her ilişkim üç gün sürüyor benim. Böyle bir laneti var bu çocuğun demek ki.
Ve içten içe acaba evde mi kalıyorum düşüncesi bünyeyi sarsmaya başladı haliyle. Peki ben bu adama ne ara aşık oldum?
Önce adamı bıraktım, sonra da onun yanındayken dinlediğim şarkılara boğdum kendimi, bütün gece kendime eziyet ettim, arka arkaya dinledim şarkıları ve en sonunda bir baktım ki ben adama aşığım, aşk acısı falan çekiyorum. İyi de niye yapıyorum ben kendime bunu. Salak salak sebeplerden kavgalar falan çıkartıyorum. Neyse ki en sonunda çok sinirlenip, telefonunu sildim de giydirmiyorum. Hala aynı şarkıları dinliyorum...
Acaba dönecek mi diye fal bakıyorum, sonra bir an geliyor yok ya ben bunu sevmiyorum diyorum. Öyle bir an geliyor ki özleminden kendimi parçalayacak gibi hissediyorum. Uyuz etmek için ergen hareketler yapıyorum, işin kötü tarafı başarılı da oluyorum, başarılı oldukça devam ediyorum, devam ettikçe başarılı oluyorum. Böyle bir döngü....
Tüm bunları neden yaptığımı bilmiyorum...
Siz söyleyin ben aşık mı oluyorum....
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder